ماده ۳۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه متهم با صدور قرار تأمین در بازداشت باشد و به موجب حکم غیرقطعی به حبس، شلاق تعزیری یا جزای نقدی محکوم شود، مقام قضائی که پرونده تحت نظر او است باید با احتساب ایام بازداشت قبلی، مراتب را به زندان اعلام کند تا وی بیش از میزان محکومیت در زندان نماند.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 377 قانون آیین دادرسی کیفری

این ماده، ناظر به حالتی است که در آن متهمی که در بازداشت به سر می‌برد، به موجب حکم دادگاه به مجازات زندان، شلاق یا جزای نقدی محکوم شود. در این شرایط لازم است با احتساب مدتی که وی سابقاً در بازداشت به سر برده‌است، از میزان حبس، شلاق تعزیری یا جزای نقدی مورد حکم او به شرح مقرر در قانون کاسته شود.[۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 377 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. اگر متهم با صدور قرار تأمین بازداشت باشد و حکم غیرقطعی صادر شود، اقدامات قضائی خاصی نیاز است.
  2. نوع احکام ممکن شامل حبس، شلاق تعزیری یا جزای نقدی است.
  3. مقام قضائی مسئول پرونده موظف است ایام بازداشت قبلی متهم را در نظر بگیرد.
  4. اطلاع‌رسانی به زندان برای جلوگیری از نگه‌داشتن متهم بیشتر از مدت محکومیت لازم است.
  5. هدف از این ماده جلوگیری از بازداشت مازاد بر میزان محکومیت است.

رویه های قضایی

منابع

  1. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4706988
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۳۷۷_قانون_آیین_دادرسی_کیفری&oldid=439685»