ماده ۱۰۸ قانون آیین دادرسی کیفری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
|
|---|
|
مواد مرتبط با وظایف و اختیارات بازپرس در قانون آیین دادرسی کیفری |
ماده ۱۰۸ قانون آیین دادرسی کیفری: در صورتی که خواسته شاکی، عین معین نبوده یا عین معین بوده، اما توقیف آن ممکن نباشد، بازپرس معادل مبلغ ضرر و زیان شاکی از سایر اموال و دارایی‌های متهم توقیف می‌کند.
پیشینه
سابقاً ماده ۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود.[۱]
مواد مرتبط
- ماده ۱۰۷ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۱۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۷۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸
ماده ۶۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 108 قانون آیین دادرسی کیفری
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- توقیف اموال به عنوان تضمینی برای جبران ضرر و زیان شاکی انجام می‌شود.
- در صورتی که موضوع خواسته، عین معین نباشد، بازپرس می‌تواند اموال دیگر متهم را توقیف کند.
- اگر خواسته شاکی عین معین باشد و توقیف آن ممکن نباشد، بازپرس معادل ارزش آن را از سایر اموال متهم توقیف می‌کند.
- تعیین معادل ضرر و زیان شاکی توسط بازپرس انجام می‌شود.
- توقیف اموال متهم به هدف تضمین حقوق شاکی در فرآیند دادرسی است.
- نقش بازپرس در تعیین و اجرای توقیف اموال متهم برجسته است.
رویه های قضایی
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277148