ماده ۳۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری
ماده ۳۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه یک یا چند طفل یا نوجوان با مشارکت یا معاونت اشخاص بزرگسال مرتکب جرم شوند یا در ارتکاب جرم با اشخاص بزرگسال معاونت نمایند، فقط به جرائم اطفال و نوجوانان در دادگاه اطفال و نوجوانان رسیدگی میشود.
تبصره - در جرائمی که تحقق آن منوط به فعل دو یا چند نفر است، در صورتی که رسیدگی به اتهام یکی از متهمان در صلاحیت دادگاه اطفال و نوجوانان باشد، رسیدگی به اتهام کلیه متهمان در دادگاه اطفال و نوجوانان به عمل میآید. در این صورت اصول حاکم بر رسیدگی به جرائم اشخاص بالاتر از هجده سال تابع قواعد عمومی است.
مواد مرتبط
- ماده ۳۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۳۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۲۲۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸
پیشینه
سابقاً ماده ۲۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 312 قانون آیین دادرسی کیفری
اصل کلی آن است که در صورت همراهی یک فرد بزرگسال در ارتکاب جرم از سوی یک کودک مجرم به صورت معاونت یا مشارکت، به جرم شریک یا معاون بزرگسال در دادگاه اطفال رسیدگی نمیشود، بلکه پروندههای این افراد را باید از هم تفکیک کرد.[۲]نکته مهم در این خصوص آن است که در هر صورت وجود شرکا یا معاونان بالغ، رسیدگی به جرایم ارتکابی از سوی طفل را در دادگاه اطفال و نوجوانان مانع نیست.[۳]
عده ای سردسته جرایم سازمان یافته را نیز که اقدام او مصداقی از معاونت در جرایم بوده و بهطور معمول متهم اصلی در نظر گرفته میشود، مشمول ماده فوق میدانند.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 312 قانون آیین دادرسی کیفری
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- رسیدگی به جرائم اطفال و نوجوانان در دادگاه مخصوص به خودشان انجام میشود.
- در صورت مشارکت یا معاونت اطفال در جرم با بزرگسالان، فقط به جرم اطفال در دادگاه اطفال و نوجوانان رسیدگی میشود.
- اگر جرم نیازمند فعل مشترک دو یا چند نفر باشد و یکی از متهمان از اطفال باشد، تمامی متهمان در دادگاه اطفال و نوجوانان محاکمه میشوند.
- اصول دادرسی برای جرائم افراد بالای هجده سال، در دادگاه اطفال و نوجوانان پیرو قواعد عمومی است.
- تبصره به مواردی اشاره دارد که در آنها جرم توسط چند نفر مشترکاً انجام میشود.
رویه های قضایی
به موجب نظریه شماره ۷/۴۲۸۸–۱۳۸۶/۶/۳۱ اگر شرکاء و معاونین جرم و متهم اصلی همگی بالای ۱۸ سال نبوده یا جرایم آنها از جمله جرایمی نباشد که باید در دادگاه اطفال مورد رسیدگی قرار گیرند، لذا بایستی قائل به تفکیک شده و صرفاً به جرایم اطفال و اشخاصی که رسیدگی به جرایم آنها در صلاحیت دادگاه اطفال است در این دادگاه رسیدگی شود.[۵]
منابع
- ↑ محمدعلی اخوت. تفصیل مسائل حقوقی جزای عمومی (سلسله مقالات). چاپ 1. صابریون، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4633420
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 482160
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 889520
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4699364
- ↑ مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 11. معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 492264