ماده ۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری
ماده ۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری: ضابطان دادگستری پس از حضور دادستان یا بازپرس در صحنه جرم، تحقیقاتی را که انجام داده‌اند به آنان تسلیم می‌کنند و دیگر حق مداخله ندارند، مگر آنکه انجام دستور و مأموریت دیگری از سوی مقام قضائی به آنان ارجاع شود.
مواد مرتبط
- ماده ۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۹۲ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی کیفری
نکات تفسیری دکترین ماده 54 قانون آیین دادرسی کیفری
در جرایم مشهود، نظر به اینکه ضابطان موظف به انجام اقدامات و تحقیقات فوری هستند، اختیارات بیشتری به آنان واگذار شده‌است، در این راستا و در صورت لزوم می‌توانند حتی بدون اجازه مقام قضایی، نسبت به جمع‌آوری دلایل اقدام کنند و پس از حضور مقام قضایی، تحقیقات انجام شده را به ایشان تسلیم کنند، گفتنی است با ورود مقام قضایی به صحنه جرم، ضابطان دیگر حق مداخله ندارند مگر آنکه مأموریت دیگری به آنان محول شود.[۱]ضمناً دستوراتی نیز که دادستان یا بازپرس بعد از حضور در صحنه جرم به ضابطین می‌دهند، باید با رعایت موازین قانونی، به ویژه مواد ۹۲ و ۹۸ قانون آیین دادرسی کیفری باشد.[۲]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 54 قانون آیین دادرسی کیفری
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- ضابطان دادگستری باید پس از حضور دادستان یا بازپرس، تحقیقات انجام‌شده را تسلیم کنند.
- پس از تسلیم تحقیقات، ضابطان حق مداخله ندارند.
- انجام هرگونه فعالیت اضافی توسط ضابطان نیازمند ارجاع مأموریت از سوی مقام قضائی است.
رویه های قضایی
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح رسیدگی به بزه خیانت در امانت نسبت به چک
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح رسیدگی به اتهام کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۰۹۰۰۰۰۵۴)
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۹۳۰۰۸۰۰)
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۹۲۰۰۶۳۶)
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم ترک انفاق
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به اتهامات متعدد (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۷۵۰۱۱۳۰)
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به اتهام توهین به مقامات
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در حل اختلاف نسبت به صلاحیت محلی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۹۳۰۰۸۰۲)
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در حل اختلاف نسبت به صلاحیت محلی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۸۴۰۱۱۸۰)
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در حل اختلاف نسبت به صلاحیت محلی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۸۴۰۱۱۷۸)
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در حل اختلاف نسبت به صلاحیت محلی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۶۴۰۰۵۳۹)
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح رسیدگی به اتهام کلاهبرداری (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۰۷۱۰۰۰۵۰)
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در رسیدگی به جرم خرید مال غیر
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره قضایی صالح در رسیدگی به جرایم تلفنی
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره صلاحیت اضافی دادگاه کیفری استان (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۸۴۰۰۹۹۱)
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره صدور قرار عدم صلاحیت پس از صدور قرار منع تعقیب
- رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره شرط رسیدگی توأمان به اتهامات متعدد (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۰۷۴۰۰۱۲۳)
منابع
- ↑ محمد آشوری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 13. سمت، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1093304
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4658816