ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری
ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه اطفال و نوجوانان وقت جلسه رسیدگی را تعیین و به والدین، اولیاء یا سرپرست قانونی طفل یا نوجوان، وکیل وی و دادستان و شاکی ابلاغ میکند.
تبصره ۱ - هرگاه در موقع رسیدگی سن متهم هجده سال یا بیشتر باشد، وقت دادرسی به متهم یا وکیل او ابلاغ میشود.
تبصره ۲ - در جرائم تعزیری درجه شش، هفت و هشت و همچنین در جرائم تعزیری که مجازات قانونی آنها غیر از حبس است، هرگاه متهم و والدین یا سرپرست قانونی او و همچنین در صورت داشتن وکیل، وکیل او حاضر باشند و درخواست رسیدگی نمایند و موجبات رسیدگی نیز فراهم باشد، دادگاه میتواند بدون تعیین وقت، رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید.
پیشینه
سابقاً ماده ۲۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)، در این خصوص وضع شده بود.[۱]
انتقادات
عده ای تبصره دوم ماده فوق را به دلیل عدم پیشبینی صریح حضور یا موافقت شاکی، خلاف اصل ترافعی بودن دادرسی دانسته و به آن ایراد وارد کردهاند.[۲]
مقالات مرتبط
- بررسی بزهدیدگیِ اطفالِ معارض با قانون با رویکرد اتخاذ تدابیر حمایتی
- بررسی آرای حضوری و غیابی صادره از دادگاه اطفال و نوجوانان: رفع ابهامات
رویه های قضایی
- نظریه شماره 7/99/1069 مورخ 1399/08/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم حضور مشاور یا وکیل،والدین و ولی طفل یا نوجوان در دادگاه اطفال و نوجوانان
- نظریه شماره 1250/95/7 مورخ 1395/05/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
منابع
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 708512
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709600