ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری:'''دادگاه براي شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم و شاهدي كه ناشنوا است يا قدرت تكلم ندارد ، فرد مورد وثوقي كه توانايي بيان مقصود او را از طريق اشاره يا وسايل فني ديگر دارد ، به عنوان مترجم انتخاب مي كند . مترجم بايد سوگند ياد كند كه راستگويي و امانتداري را رعايت كند . چنانچه افراد مذكور قادر به نوشتن باشند ، منشي دادگاه سؤال را براي آنان مي نويسد تا به طور كتبي پاسخ دهند . | '''ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری:'''دادگاه براي شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم و شاهدي كه ناشنوا است يا قدرت تكلم ندارد ، فرد مورد وثوقي كه توانايي بيان مقصود او را از طريق اشاره يا وسايل فني ديگر دارد ، به عنوان مترجم انتخاب مي كند . مترجم بايد سوگند ياد كند كه راستگويي و امانتداري را رعايت كند . چنانچه افراد مذكور قادر به نوشتن باشند ، منشي دادگاه سؤال را براي آنان مي نويسد تا به طور كتبي پاسخ دهند . | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سابقاً ماده 204 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278568|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | سابقاً ماده 204 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278568|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۳
ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری:دادگاه براي شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم و شاهدي كه ناشنوا است يا قدرت تكلم ندارد ، فرد مورد وثوقي كه توانايي بيان مقصود او را از طريق اشاره يا وسايل فني ديگر دارد ، به عنوان مترجم انتخاب مي كند . مترجم بايد سوگند ياد كند كه راستگويي و امانتداري را رعايت كند . چنانچه افراد مذكور قادر به نوشتن باشند ، منشي دادگاه سؤال را براي آنان مي نويسد تا به طور كتبي پاسخ دهند .
پیشینه
سابقاً ماده 204 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.[۱]
رویه قضایی
به موجب نظریه مشورتی شماره 1468/93/7_1393/6/23 نوشتن اطلاعات شهود و مطلعان از سوی منشی موضوعیت نداشته و ثبت آن ها به وسیله خود شاهد یا مطلع کافی است.[۲]
مواد مرتبط
ماده ۵۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری در خصوص مسئول پرداخت هزینه های شخصی وضع شده است که بر اساس این ماده به تحت عنوان مترجم انتخاب می شود.[۳]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278568
- ↑ نصرت حسن زاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278572
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278576