ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری:'''قرار عدم صلاحيت از طرف دادستان و قرارهاي مذكور در بند ( پ ) ماده قبل از طرف دادستان و شاكي يا مدعي خصوصي قابل تجديدنظر است . در صورت نقض اين قرار ، پرونده براي طرح مجدد در جلسه مقدماتي و انجام ساير وظايف به دادگاه كيفري يك اعاده مي شود .
'''ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری:'''قرار عدم صلاحيت از طرف دادستان و قرارهاي مذكور در بند ( پ ) ماده قبل از طرف دادستان و شاكي يا مدعي خصوصي قابل تجديدنظر است . در صورت نقض اين قرار ، پرونده براي طرح مجدد در جلسه مقدماتي و انجام ساير وظايف به دادگاه كيفري يك اعاده مي شود .
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
مرجع تجدید نظر از قرار های موضوع این ماده دیوان عالی کشور است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278620|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>
مرجع تجدید نظر از قرار های موضوع این ماده دیوان عالی کشور است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278620|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>

نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۴

ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری:قرار عدم صلاحيت از طرف دادستان و قرارهاي مذكور در بند ( پ ) ماده قبل از طرف دادستان و شاكي يا مدعي خصوصي قابل تجديدنظر است . در صورت نقض اين قرار ، پرونده براي طرح مجدد در جلسه مقدماتي و انجام ساير وظايف به دادگاه كيفري يك اعاده مي شود .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مرجع تجدید نظر از قرار های موضوع این ماده دیوان عالی کشور است.[۱]

انتقادات

عده این به این امر که در این ماده از عبارت «قرار های مذکور در بند پ» استفاده شده در حالی که در این بند صرفاً از قرار موقوفی تعقیب یاد شده است، انتقاد کرده اند.[۲]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278620
  2. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278624