ماده ۳۶۷ قانون آیین دادرسی کیفری

دادگاه براي شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم و شاهدي كه قادر به سخن گفتن به زبان فارسي نيست ، مترجم مورد وثوق از بين مترجمان رسمي و در صورت عدم دسترسي به او ، مترجم مورد وثوق ديگري تعيين مي كند . مترجم بايد سوگند ياد كند كه راستگويي و امانتداري را رعايت كند . عدم اتيان سوگند سبب عدم پذيرش ترجمه مترجم مورد وثوق نيست .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

مترجم را یکی از اقسام کارشناسان دانسته اند که باید شرایط کارشناس را دارا بوده و نیز امکان رد وی به لحاظ جهات رد کارشناس وجود دارد.

پیشینه

سابقاً ماده 203 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در خصوص امکان رد مترجم از سوی تهم و مدعی خصوصی وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

از جمله دلایل اهمیت تعیین مترجم را در لزوم تفهیم اتهام به متهم و شناساندن ماهیت افعال مجرمانه وی است.از این رو در فرض بیگانه بودن طرفین و نیز متهم و عدم آگاهی آنان از زبان فارسی، اخذ کمک از مترجم مورد وثوق ضروری است. عده ای وظیفه ی تحقیق از شاکی یا متهم ناشنوا به وسیله اشخاص دیگر را از وظایف رییس دادگاه دانسته اند.

گروهی با استناد به مواد سابق، جهات رد مترجم را همان جهات رد شاهد دانسته اند.

رویه قضایی

دیوان عالی کشور، فرجام خواهی متهمی که به زبان فارسی آشنا نبوده و به سه سال حبس با اعمال شاقه در خصوص اتهام به ایراد جرح منتهی به فوت محکوم شده بود به لحاظ اینکه بازجویی بدون دخالت مترجم بوده حکم را نقض و رسیدگی مجدد را به شعبه ی دیگر دادگاه واگذار نمود. پس از رسیدگی مجدد متهم محکوم به سه ماه حبس با اعمال شاقه گردید که فرجام خواهی مجدد محکوم در دیوان به لحاظ اینکه حکم مذبور با رعایت اصول و قواعد صادره شده بود مورد تایید واقع نگردید.( رای شماره 37 مورخ 30/1/15)