ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
پ - به هر جهتي به ناحق موجبات بازداشت خود را فراهم آورده باشد .  
پ - به هر جهتي به ناحق موجبات بازداشت خود را فراهم آورده باشد .  
ت - همزمان به علت قانوني ديگر بازداشت باشد .
ت - همزمان به علت قانوني ديگر بازداشت باشد .
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۲۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
موارد فوق عمدتاً مواردی هستند که بر مبنای قاعده اقدام بوده از آنجایی و فردی خود موجب توجه اتهام به خود شده است، لذا شایسته جبران خسارت نیز نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4763748|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
موارد فوق عمدتاً مواردی هستند که بر مبنای قاعده اقدام بوده از آنجایی و فردی خود موجب توجه اتهام به خود شده است، لذا شایسته جبران خسارت نیز نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4763748|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>

نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۵

ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری:در موارد زير شخص بازداشت شده مستحق جبران خسارت نيست : الف - بازداشت شخص ، ناشي از خودداري در ارائه اسناد ، مدارك و ادله بي گناهي خود باشد . ب - به منظور فراري دادن مرتكب جرم ، خود را در مظان اتهام و بازداشت قرار داده باشد . پ - به هر جهتي به ناحق موجبات بازداشت خود را فراهم آورده باشد . ت - همزمان به علت قانوني ديگر بازداشت باشد .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

موارد فوق عمدتاً مواردی هستند که بر مبنای قاعده اقدام بوده از آنجایی و فردی خود موجب توجه اتهام به خود شده است، لذا شایسته جبران خسارت نیز نمی باشد.[۱]

در خصوص بند الف ماده فوق عده ای معتقدند لازم است خودداری فرد از ارائه اسناد و مدارک با علم و اطلاع از ارزش قضای این اسناد در اثبات امر و بی گناهی خود باشد.[۲]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4763748
  2. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4763752