ماده ۳۵۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
ث - در صورت انكار يا سكوت متهم يا وجود ترديد در صحت اقرار ، دادگاه شروع به تحقيقات از متهم مي كند و اظهارات شهود ، كارشناس و اهل خبره اي كه دادستان يا شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم و يا وكيل آنان معرفي مي كنند ، استماع مي نمايد . | ث - در صورت انكار يا سكوت متهم يا وجود ترديد در صحت اقرار ، دادگاه شروع به تحقيقات از متهم مي كند و اظهارات شهود ، كارشناس و اهل خبره اي كه دادستان يا شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم و يا وكيل آنان معرفي مي كنند ، استماع مي نمايد . | ||
ج - بررسي وسايل ارتكاب جرم و رسيدگي به ساير ادله ابرازي از سوي طرفين و انجام هر نوع تحقيق و اقدامي كه دادگاه براي كشف واقع ، ضروري تشخيص مي دهد . | ج - بررسي وسايل ارتكاب جرم و رسيدگي به ساير ادله ابرازي از سوي طرفين و انجام هر نوع تحقيق و اقدامي كه دادگاه براي كشف واقع ، ضروري تشخيص مي دهد . | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
مقصود از رسیدگی ترافعی، دعوت طرفین به جلسه دادرسی و بیان مطالبی از سوی هر کدام در حضور طرف دیگر در راستای اثبات موضع خویش و نیز آگاهی از موضع طرف دیگر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706380|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | مقصود از رسیدگی ترافعی، دعوت طرفین به جلسه دادرسی و بیان مطالبی از سوی هر کدام در حضور طرف دیگر در راستای اثبات موضع خویش و نیز آگاهی از موضع طرف دیگر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706380|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۶: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۴
رسيدگي در دادگاه به صورت ترافعي و به ترتيب زير انجام مي شود : الف - قرائت كيفرخواست توسط منشي دادگاه يا استماع عقيده دادستان يا نماينده وي در مواردي كه طبق قانون ، پرونده با بيان ادعاي شفاهي در دادگاه مطرح شده است . ب - استماع اظهارات و دلايل دادستان يا نماينده وي كه براي اثبات اتهام انتسابي ارائه مي شود . پ - استماع اظهارات شاكي يا مدعي خصوصي كه شخصاً يا از سوي وكلاي آنان بيان مي شود . ت - پرسش از متهم راجع به قبول يا رد اتهام انتسابي و استماع دفاعيات متهم و وكيل او ، كه عيناً توسط منشي در صورتمجلس قيد مي شود . ث - در صورت انكار يا سكوت متهم يا وجود ترديد در صحت اقرار ، دادگاه شروع به تحقيقات از متهم مي كند و اظهارات شهود ، كارشناس و اهل خبره اي كه دادستان يا شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم و يا وكيل آنان معرفي مي كنند ، استماع مي نمايد . ج - بررسي وسايل ارتكاب جرم و رسيدگي به ساير ادله ابرازي از سوي طرفين و انجام هر نوع تحقيق و اقدامي كه دادگاه براي كشف واقع ، ضروري تشخيص مي دهد .
توضیح واژگان
مقصود از رسیدگی ترافعی، دعوت طرفین به جلسه دادرسی و بیان مطالبی از سوی هر کدام در حضور طرف دیگر در راستای اثبات موضع خویش و نیز آگاهی از موضع طرف دیگر است.[۱]
فلسفه و مبانی نظری ماده
این ماده به نحوه رسیدگی در دادگاه ها و نیز لزوم استماع اظهارات دادستان و نماینده وی پرداخته است. بر این اساس نخستین اقدام در دادگاه ها قرائت کیفرخواست توسط منشی دادگاه یا استماع عقیده دادستان یا نماینده وی است.[۲]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4706380
- ↑ ایمان یوسفی. آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول). چاپ 1. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4869336