ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دادگاه اطفال و نوجوانان وقت جلسه رسيدگي را تعيين و به والدين ، اولياء يا سرپرست قانوني طفل يا نوجوان ، وكيل وي و دادستان و شاكي ابلاغ مي كند . | '''ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری''': دادگاه اطفال و نوجوانان وقت جلسه رسيدگي را تعيين و به والدين ، اولياء يا سرپرست قانوني طفل يا نوجوان ، وكيل وي و دادستان و شاكي ابلاغ مي كند . | ||
تبصره 1 ماده 412: هرگاه در موقع رسيدگي سن متهم هجده سال و يا بيشتر باشد ، وقت دادرسي به متهم يا وكيل او ابلاغ مي شود . | تبصره 1 ماده 412: هرگاه در موقع رسيدگي سن متهم هجده سال و يا بيشتر باشد ، وقت دادرسي به متهم يا وكيل او ابلاغ مي شود . | ||
تبصره 2 ماده 412: در جرائم تعزيري درجه شش ، هفت و هشت و همچنين در جرائم تعزيري كه مجازات قانوني آنها غير از حبس است ، هرگاه متهم و والدين يا سرپرست قانوني او و همچنين در صورت داشتن وكيل ، وكيل او حاضر باشند و درخواست رسيدگي نمايند و موجبات رسيدگي نيز فراهم باشد ، دادگاه مي تواند بدون تعيين وقت ، رسيدگي و اتخاذ تصميم نمايد . | تبصره 2 ماده 412: در جرائم تعزيري درجه شش ، هفت و هشت و همچنين در جرائم تعزيري كه مجازات قانوني آنها غير از حبس است ، هرگاه متهم و والدين يا سرپرست قانوني او و همچنين در صورت داشتن وكيل ، وكيل او حاضر باشند و درخواست رسيدگي نمايند و موجبات رسيدگي نيز فراهم باشد ، دادگاه مي تواند بدون تعيين وقت ، رسيدگي و اتخاذ تصميم نمايد . | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۵
ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه اطفال و نوجوانان وقت جلسه رسيدگي را تعيين و به والدين ، اولياء يا سرپرست قانوني طفل يا نوجوان ، وكيل وي و دادستان و شاكي ابلاغ مي كند . تبصره 1 ماده 412: هرگاه در موقع رسيدگي سن متهم هجده سال و يا بيشتر باشد ، وقت دادرسي به متهم يا وكيل او ابلاغ مي شود . تبصره 2 ماده 412: در جرائم تعزيري درجه شش ، هفت و هشت و همچنين در جرائم تعزيري كه مجازات قانوني آنها غير از حبس است ، هرگاه متهم و والدين يا سرپرست قانوني او و همچنين در صورت داشتن وكيل ، وكيل او حاضر باشند و درخواست رسيدگي نمايند و موجبات رسيدگي نيز فراهم باشد ، دادگاه مي تواند بدون تعيين وقت ، رسيدگي و اتخاذ تصميم نمايد .
پیشینه
سابقاً ماده 227 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.[۱]
انتقادات
عده ای تبصره دوم ماده فو را به دلیل عدم پیش بینی صریح حضور یا موافقت شاکی، خلاف اصل ترافعی بودن دادرسی دانسته و به آن ایراد وارد کرده اند.[۲]
منابع
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 708512
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709600