ماده ۴۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در جرائمي كه رسيدگي به آنها در صلاحيت دادگاه كيفري يك است يا جرائمي كه مستلزم پرداخت ديه يا ارش بيش از خمس ديه كامل است و در جرائم تعزيري درجه شش و بالاتر ، دادسرا و يا دادگاه اطفال و نوجوانان به ولي يا سرپرست قانوني متهم ابلاغ مي نمايد كه براي او وكيل تعيين كند . در صورت عدم تعيين وكيل يا عدم حضور وكيل بدون اعلام عذر موجه ، در مرجع قضائي براي متهم وكيل تعيين مي شود . در جرائم تعزيري درجه هفت و هشت ، ولي يا سرپرست قانوني طفل يا نوجوان مي تواند خود از وي دفاع و يا وكيل تعيين نمايد . نوجوان نيز مي تواند از خود دفاع كند . | در جرائمي كه رسيدگي به آنها در صلاحيت دادگاه كيفري يك است يا جرائمي كه مستلزم پرداخت ديه يا ارش بيش از خمس ديه كامل است و در جرائم تعزيري درجه شش و بالاتر ، دادسرا و يا دادگاه اطفال و نوجوانان به ولي يا سرپرست قانوني متهم ابلاغ مي نمايد كه براي او وكيل تعيين كند . در صورت عدم تعيين وكيل يا عدم حضور وكيل بدون اعلام عذر موجه ، در مرجع قضائي براي متهم وكيل تعيين مي شود . در جرائم تعزيري درجه هفت و هشت ، ولي يا سرپرست قانوني طفل يا نوجوان مي تواند خود از وي دفاع و يا وكيل تعيين نمايد . نوجوان نيز مي تواند از خود دفاع كند . | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۴۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
پیشتر مواد 219 و 220 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در خصوص تشریفات دادرسی جرایم اطفال وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم) مجرم و مسئولیت کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3368424|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref> | پیشتر مواد 219 و 220 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در خصوص تشریفات دادرسی جرایم اطفال وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم) مجرم و مسئولیت کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3368424|صفحه=|نام۱=مهدی|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref> |
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۷
در جرائمي كه رسيدگي به آنها در صلاحيت دادگاه كيفري يك است يا جرائمي كه مستلزم پرداخت ديه يا ارش بيش از خمس ديه كامل است و در جرائم تعزيري درجه شش و بالاتر ، دادسرا و يا دادگاه اطفال و نوجوانان به ولي يا سرپرست قانوني متهم ابلاغ مي نمايد كه براي او وكيل تعيين كند . در صورت عدم تعيين وكيل يا عدم حضور وكيل بدون اعلام عذر موجه ، در مرجع قضائي براي متهم وكيل تعيين مي شود . در جرائم تعزيري درجه هفت و هشت ، ولي يا سرپرست قانوني طفل يا نوجوان مي تواند خود از وي دفاع و يا وكيل تعيين نمايد . نوجوان نيز مي تواند از خود دفاع كند .
پیشینه
پیشتر مواد 219 و 220 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در خصوص تشریفات دادرسی جرایم اطفال وضع شده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ماده فوق در مقام توسعه قلمرو جرایمی است که در صورت ارتکاب توسط اطفال، حضور وکیل در راستای دفاع از آن ها در دادرسی را الزامی می سازد. لذا در این جرایم در فرض عدم تعیین وکیل توسط خود متهم، تعیین وکیل تسخیری از سوی خود دادگاه الزامی است.[۲] علت این امر نیازمند تر بودن اطفال متهم به مورد دفاع قرار گرفتن، با توجه به صدمات روحی و روانی وارده بر آن ها در جریان دادرسی می باشد.[۳] این امر تشریفات رسیدگی به جرایم اطفال را نیز تسهیل می کند.[۴]
منابع
- ↑ مهدی سلطانی. حقوق جزای عمومی (جلد دوم) مجرم و مسئولیت کیفری. چاپ 1. دادگستر، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3368424
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709652
- ↑ عباس زراعت. اصول آیین دادرسی کیفری ایران. چاپ 2. مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4068172
- ↑ هوشنگ شامبیاتی. بزهکاری اطفال و نوجوانان ویرایش جدید. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3915332