ماده ۱۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری

در صورت ضرورت ، بازپرس مي تواند ورود و خروج به محل بازرسي را تا پايان بازرسي ممنوع كند و براي اجراي اين دستور از نيروي انتظامي و حسب ضرورت از نيروي نظامي با هماهنگي مقامات مربوط استفاده كند كه در اين صورت ، نيروي نظامي زير نظر مقام قضائي و در حكم ضابط دادگستري است .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

مقصود از ورود و خروج در این ماده اعم است از حضور و یا عدم حضور افراد در زمان بازرسی و نیز زمان پس از بازرسی. به عبارت دیگر این محاصره را نباید مقید به مدت دانست.

پیشینه

سابقاً ماده 101 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس این ماده برقراری ممنوعیت ورود و خروج افراد حقی است که فقط به بازپرس داده شده است و سایر مامورین از این حق برخوردار نمی باشند. این امر بخصوص در مواردی که دلایل یا قرائنی مبنی بر ورود برخی از لوازم نظیر اسلحه به داخل محل مورد تفتیش وجود دارد، لازم الرعایه است. لازمه این امر بررسی و در نظر گرفتن موقعیت افرادی است که حق خروج از محل بازرسی را نداشته و انجام دادن اقدامات مقتضی توسط مقامات قضایی در این خصوص است.عده ای معتقدند فرد بازرس بهتر است در حین بازرسی همه ساکنان محل را در در راستای عدم جابجایی اموال منزل و نیز عدم خروج آن ها در یک جا جمع کرده و تحت نظر نگاه دارد.

مقررات این ماده منازل مسکونی را نیز شامل می شود.

مستندات فقهی

مستند فقهی این ماده را آیه 29 سوره نور دانسته اند.