ماده ۳۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری

دادگاه مي تواند از شهود به طور انفرادي تحقيق نمايد و براي عدم ارتباط شهود با يكديگر و يا با متهم اقدام لازم را انجام دهد و بعد از تحقيقات انفرادي برحسب درخواست متهم يا مدعي خصوصي يا با نظر خود مجدداً به صورت انفرادي يا جمعي از شهود تحقيق نمايد .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه

سابقاً ماده 196 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود. در این ماده تحقیق از شهود به صورت انفرادی از تکالیف دادگاه تلقی شده بود.

فلسفه و مبانی نظری ماده

فلسفه وضع این ماده را پیشگیری از ارتباط و تبانی شهود با یکدیگر، متهم یا شاکی دانسته اند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

عده ای امکان مواجهه حضوری شهود را مربوط به زمانی دانسته اند که اظهارات شهود با یکدیگر یا با اظهارات یکی از طرفین در تناقض باشد. لذا منع حضور گواه دیگر از حضور در جلسه دادرسی در راستای شنیدن گواهی دیگر گواهان، خدشه ای به علنی بودن دادرسی وارد نمی کند. پس از تحقیق انفرادی از شهود، دادگاه می تواند به تقاضای متهم یا مدعی خصوصی و (به عقیده گروهی از نویسندگان) به تقاضای دادستان یا راساً، از شهود به صورت انفرادی یا دسته جمعی تحقیقات مجدد را به عمل آورد.