ماده ۴۹۳ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۹۳ قانون آیین دادرسی کیفری :اعتراض و يا درخواست تجديدنظر يا فرجام درباره يك قسمت از رأي ، مانع از اجراي ساير قسمت هاي لازم الاجراي آن نيست .

پیشینه

سابقاً ماده 280 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس ماده فوق اگرچه در خواست تجدید نظر و فرجام خواهی دارای اثر تعلیقی بوده و مانعی برای اجرای حکم است، اما قابلیت اجرای آن بخش از حکم را که مورد اعتراض نبوده از بین نمی برد.[۲] البته گروهی معتقدند اگر متهم به مجازات اصلی و تکمیلی و یا مجازات اصلی و تبعی محکوم شده و فقط از مجازات اصلی تجدید نظرخواهی کند، از آن جا که هر دو مجازات دارای منشاء یکسان هستند، مجازات تبعی یا تکمیلی نیز اجرا نمی شود. اما در فرض تجدید نظرخواهی از مجازات تکمیلی یا تبعی ، امکان اجرای مجازات اصلی با وجود یکی بودن منشاء وجود دارد.[۳] همچنین بر اساس ظاهر ماده فوق در صورتی که فردی علاوه بر مجازات کیفریف به پرداخت ضرر و زیان نیز محکوم شده باشد، در فرض تجدید نظر خواهی از مجازات کیفری به تنهایی، به عقیده گروهی قسمتی از دادنامه که در خصوص ضرر و زیان است قابل اجرا می باشد.[۴]

منابع

  1. بهرام بهرامی. اجرای احکام کیفری. چاپ 1. نگاه بینه، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1645060
  2. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4737392
  3. عباس زراعت، حمید حاجی زاده و یاسر متولی جعفرزاده. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3778728
  4. عباس زراعت، حمید حاجی زاده و یاسر متولی جعفرزاده. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3778724