ماده ۵۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
تبصره ماده 511: هرگاه حكم در ديوان عالي كشور تأييد شده باشد ، پرونده به آن مرجع ارسال مي شود تا چنانچه محكوميت هاي سابق را محرز دانست ، حكم را نقض و پرونده را جهت صدور حكم به دادگاه صادركننده آن ارسال كند . | تبصره ماده 511: هرگاه حكم در ديوان عالي كشور تأييد شده باشد ، پرونده به آن مرجع ارسال مي شود تا چنانچه محكوميت هاي سابق را محرز دانست ، حكم را نقض و پرونده را جهت صدور حكم به دادگاه صادركننده آن ارسال كند . | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
در فرض این ماده متهم پس صدور حکم قطعی محکومیت مرتکب جرم دیگری می‌شود و دادگاه دوم بدون لحاظ قواعد تکرار جرم و بدون اطلاع از محکومیت قبلی حکم قطعی صادر میکند. این ماده از این حیث که پس از صدور حکم قطعی فرد مرتکب جرم شده با ماده [[ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری|510 قانون آیین دادرسی کیفری]] تفاوت دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4737644|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | در فرض این ماده متهم پس صدور حکم قطعی محکومیت مرتکب جرم دیگری می‌شود و دادگاه دوم بدون لحاظ قواعد تکرار جرم و بدون اطلاع از محکومیت قبلی حکم قطعی صادر میکند. این ماده از این حیث که پس از صدور حکم قطعی فرد مرتکب جرم شده با ماده [[ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری|510 قانون آیین دادرسی کیفری]] تفاوت دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4737644|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۶: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۵
ماده 511 قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه هنگام اجراي حكم معلوم شود محكومٌ عليه محكوميت هاي قطعي ديگري داشته است كه در اعمال مقررات تكرار جرم مؤثر است ، قاضي اجراي احكام كيفري ، پرونده را نزد دادگاه صادركننده حكم قطعي ارسال مي كند . در اين صورت ، چنانچه دادگاه ، محكوميت هاي سابق را محرز دانست ، مطابق مقررات اقدام مي نمايد .
تبصره ماده 511: هرگاه حكم در ديوان عالي كشور تأييد شده باشد ، پرونده به آن مرجع ارسال مي شود تا چنانچه محكوميت هاي سابق را محرز دانست ، حكم را نقض و پرونده را جهت صدور حكم به دادگاه صادركننده آن ارسال كند .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در فرض این ماده متهم پس صدور حکم قطعی محکومیت مرتکب جرم دیگری می‌شود و دادگاه دوم بدون لحاظ قواعد تکرار جرم و بدون اطلاع از محکومیت قبلی حکم قطعی صادر میکند. این ماده از این حیث که پس از صدور حکم قطعی فرد مرتکب جرم شده با ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری تفاوت دارد.[۱]
رویه قضایی
حکم شماره 936 مورخ 19/3/26 شعبه 5 دیوان کشور: مرجع رسیدگی موظف به تحقیقات درباره پیشینه کیفری متهم است و اقرار متهم به داشتن پیشینه کیفری کافی نیست بنابراین هرگاه مرجع رسیدگی به اقرار متهم اکتفا کند دادنامه وی نقض خواهد شد.[۲]
حکم شماره 2490-36/6/10 ش 2 .د.ع.ک: برگه پیشینه کیفری در صورتی ملاک تکرار جرم است که قطعیت و لازم الاجرا بودن حکم را بیان کرده باشد.[۳]
مواد مرتبط
تبصره ماده 48 قانون مجازات اسلامی 1375: هرگاه حین صدور حکم ، محکومیت های سابق مجرم معلوم نباشد و بعدا معلوم شود ، دادستان مراتب را به دادگاه صادرکننده ی حکم اعلام میکند . در اینصورت اگر دادگاه محکومیت های سابق را محرز دانست میتواند طبق مقررات این ماده اقدام نماید.
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4737644
- ↑ محمد باهری و رضا شکری. نگرشی بر حقوق جزای عمومی(مجموعه تقریرات محمد باهری و میرزا علی اکبر داور). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2383092
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3827572