ماده ۶۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری:(الحاقي 08/07/1393) هر گاه حفظ داده ‎ هاي رايانه اي ذخيره شده براي تحقيق يا دادرسي لازم باشد ، مقام قضائي مي ‎ تواند دستور حفاظت از آنها را براي اشخاصي كه به نحوي تحت تصرف يا كنترل دارند صادر كند . در شرايط فوري ، نظير خطر آسيب ديدن يا تغيير يا از بين رفتن داده ‎ ها ، ضابطان قضائي مي ‎ توانند دستور حفاظت را صادر كنند و مراتب را حداكثر تا بيست و چهار ساعت به اطلاع مقام قضائي برسانند . چنانچه هر يك از كاركنان دولت يا ضابطان قضائي يا ساير اشخاص از اجراي اين دستور خودداري يا داده ‎ هاي حفاظت شده را افشاء كنند يا اشخاصي كه داده ‎ هاي مزبور به آنها مربوط مي ‎ شود را از مفاد دستور صادره آگاه كنند ، ضابطان قضائي و كاركنان دولت به مجازات امتناع از دستور مقام قضائي و ساير اشخاص به حبس از نود و يك روز تا شش ماه يا جزاي نقدي از پنج تا ده ميليون ريال يا هر دو مجازات محكوم مي شوند تبصره 1 ماده 669 (الحاقي 08/07/1393) حفظ داده ‎ ها به منزله ارائه يا افشاء آنها نيست و مستلزم رعايت مقررات مربوط است تبصره 2 ماده 669 (الحاقي 08/07/1393) مدت زمان حفاظت از داده ها حداكثر سه ماه است و در صورت لزوم با دستور مقام قضائي قابل تمديد است

مطالعات تطبیقی

بر اساس ماده 16 کمیسیون جرایم محیط سایبر، هر یک از اعضای کمیسیون مکلفند شرایطی را فراهم آورند که مقامات ذیصلاح بر حسب لزوم بتوانند در اسرع وقت و برای حفظ داده های رایانه ای به ویژه در صورت وجود دلایلی مبنی بر در معرض صدمه یا تغییر بودن این داده ها، دستوری صادر نماید.[۱]

مصادیق و نمونه ها

امتناع از اجرای دستور حفاظت از داده ها را علاوه بر داده های ترافیک، شامل اطلاعات کاربران و نیز داده هایی دانسته اند که در رایانه ها ذخیره شده اند.[۲]

منابع

  1. محمدرضا زندی. تحقیقات مقدماتی در جرایم سایبری. چاپ 1. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1514240
  2. غلامرضا محمدنسل. حقوق جزای اختصاصی جرایم رایانه ای در ایران. چاپ 1. میزان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4120944