ماده ۶۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری:(الحاقي 08/07/1393) دستور تفتيش و توقيف بايد شامل اطلاعاتي از جمله اجراي دستور در محل يا خارج از آن ، مشخصات مكان و محدوده تفتيش و توقيف ، نوع و ميزان داده ‎ هاي مورد نظر ، نوع و تعداد سخت ‎ افزارها و نرم ‎ افزارها ، نحوه دستيابي به داده ‎ هاي رمزنگاري يا حذف شده و زمان تقريبي انجام تفتيش و توقيف باشد كه به اجراي صحيح آن كمك مي ‎ كند .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده فوق ناظر بر این اصل کلی است که لازم است در مجوز های تفتیش (اعم از تفتیش یک خانه، اتومبیل یا تفتیش داده ها و سامانه های رایانه ای و مخابراتی) حدود اختیارات ضابط باید مشخص شود.[۱]

انتقادات

عده ای بر این باورند که بهتر بود در این ماده مواردی را که با توجه به شخصیت متهم نیازمند رعایت تشریفات خاصی بود را احصا می کرد.[۲]

منابع

  1. محمدرضا زندی. تحقیقات مقدماتی در جرایم سایبری. چاپ 1. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1508692
  2. محمدرضا الهی منش و ابوالفضل سدره نشین. محشای قانون جرایم رایانه ای. چاپ 2. مجد، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3231736