ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:رفرنس using HotCat) |
Hossein dk (بحث | مشارکتها) |
||
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری:''' | '''ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری:''' وظایف [[قاضی اجرای احکام کیفری]] عبارت است از: | ||
الف - صدور دستور | |||
ب - نظارت بر زندان ها در امور راجع به | الف - صدور دستور [[اجرای احکام کیفری|اجرای احکام لازم الاجرای کیفری]] و نظارت بر شیوه اجرای آنها | ||
پ - اعلام نظر | |||
ت - | ب - نظارت بر [[زندان|زندان]]<nowiki/>ها در امور راجع به [[زندانی|زندانیان]] | ||
ث - اتخاذ | |||
ج - | پ - اعلام نظر دربارهٔ زندانیان واجد شرایط [[عفو]] و [[آزادی مشروط]] مطابق قوانین و مقررات | ||
ت - اعطای [[مرخصی زندانیان|مرخصی]] به محکومان بر اساس قوانین و مقررات | |||
ث - اتخاذ تصمیم دربارهٔ محکومان سالمند، مبتلایان به بیماریهای روانی و بیماریهای جسمی صعب العلاج و سایر افراد محکوم نیازمند به مراقبت و توجه ویژه، از قبیل صدور اجازه بستری برای آنها در مراکز درمانی بر اساس ضوابط و مقررات | |||
ج - اجرای سایر وظایفی که به موجب قوانین و مقررات برای اجرای مجازاتها وضع شده یا بر عهده قاضی اجرای احکام کیفری یا [[دادیار ناظر زندان|ناظر زندان]] قرار گرفتهاست. | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== آیین نامهها، بخشنامهها و دستورالعملهای مرتبط == | |||
تبصره [[ماده ۹۹ آیین نامه زندانها و بخشنامه ریاست قوه قضاییه]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=701380|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
بر اساس این | بر اساس این ماده، وظایف دادیار ناظر زندان به قاضی اجرای احکام سپرده شدهاست، بر همین اساس نیز نظارت بر امور زندان راجع به محکومین زندانی با وی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری منطبق با ق.آ.د. ک جدید مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4953472|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=2}}</ref> | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 7/99/1270 مورخ 1399/09/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اجرای آرای قطعی دادگاه ها]] | |||
* [[نظریه شماره 1186/95/7 مورخ 1395/05/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
== | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
[[رده: | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[رده:اجرای احکام کیفری و اقدامات تامینی و تربیتی]] | |||
[[رده:قاضی اجرای احکام کیفری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۵
ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری: وظایف قاضی اجرای احکام کیفری عبارت است از:
الف - صدور دستور اجرای احکام لازم الاجرای کیفری و نظارت بر شیوه اجرای آنها
ب - نظارت بر زندانها در امور راجع به زندانیان
پ - اعلام نظر دربارهٔ زندانیان واجد شرایط عفو و آزادی مشروط مطابق قوانین و مقررات
ت - اعطای مرخصی به محکومان بر اساس قوانین و مقررات
ث - اتخاذ تصمیم دربارهٔ محکومان سالمند، مبتلایان به بیماریهای روانی و بیماریهای جسمی صعب العلاج و سایر افراد محکوم نیازمند به مراقبت و توجه ویژه، از قبیل صدور اجازه بستری برای آنها در مراکز درمانی بر اساس ضوابط و مقررات
ج - اجرای سایر وظایفی که به موجب قوانین و مقررات برای اجرای مجازاتها وضع شده یا بر عهده قاضی اجرای احکام کیفری یا ناظر زندان قرار گرفتهاست.
آیین نامهها، بخشنامهها و دستورالعملهای مرتبط
تبصره ماده ۹۹ آیین نامه زندانها و بخشنامه ریاست قوه قضاییه[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
بر اساس این ماده، وظایف دادیار ناظر زندان به قاضی اجرای احکام سپرده شدهاست، بر همین اساس نیز نظارت بر امور زندان راجع به محکومین زندانی با وی است.[۲]
رویه های قضایی
- نظریه شماره 7/99/1270 مورخ 1399/09/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اجرای آرای قطعی دادگاه ها
- نظریه شماره 1186/95/7 مورخ 1395/05/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
منابع
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 701380
- ↑ رجب گلدوست جویباری. آیین دادرسی کیفری منطبق با ق.آ.د. ک جدید مصوب 1392. چاپ 2. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4953472