ماده ۱۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]]
[[رده:وظایف و اختیارات بازپرس]]

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۵

ماده ۱۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری:هرگاه در اجراي نيابت قضائي ، قرار تأمين صادره منتهي به بازداشت متهم شود ، پرونده جهت اظهارنظر نزد دادستان محل اجراي نيابت ارسال مي شود . به اعتراض متهم نسبت به قرار بازداشت ، مطابق مقررات در دادگاه صالح محل اجراي نيابت ، رسيدگي مي شود .

پیشینه

ماده فوق از ابداعات جدید قانونگذار است.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس این ماده ارسال پرونده نزد دادستان جهت اظهار نظر، منحصر به صدور قرار بازداشت موقت از سوی مرجع اجرا کننده نیابت بوده و سایر قرار های تامین منتهی به بازداشت را در بر نمی گیرد.[۲] دادگاه صالح مورد بحث در این ماده دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به اصل اتهام را دارد.[۳]

منابع

  1. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277184
  2. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4679856
  3. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4679892