ماده ۱۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]] | |||
[[رده:وظایف و اختیارات بازپرس]] |
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۵
ماده ۱۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری:هرگاه در اجراي نيابت قضائي ، قرار تأمين صادره منتهي به بازداشت متهم شود ، پرونده جهت اظهارنظر نزد دادستان محل اجراي نيابت ارسال مي شود . به اعتراض متهم نسبت به قرار بازداشت ، مطابق مقررات در دادگاه صالح محل اجراي نيابت ، رسيدگي مي شود .
پیشینه
ماده فوق از ابداعات جدید قانونگذار است.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
بر اساس این ماده ارسال پرونده نزد دادستان جهت اظهار نظر، منحصر به صدور قرار بازداشت موقت از سوی مرجع اجرا کننده نیابت بوده و سایر قرار های تامین منتهی به بازداشت را در بر نمی گیرد.[۲] دادگاه صالح مورد بحث در این ماده دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به اصل اتهام را دارد.[۳]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277184
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4679856
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4679892