ماده ۱۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) جز (added Category:مواد قانون آیین دادرسی کیفری using HotCat) |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] |
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۲۱
ماده ۱۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری:معاينه محل و تحقيق محلي جز در مواردي كه ضرورت دارد بايد در روز انجام شود . مراتب ضرورت در دستور قيد مي شود .
توضیح واژگان
تحقیقات محلی را همان حضور در محل وقوع جرم یا محل اقامت متهم یا شاکی و جمع آوری اطلاعات از اهالی محل دانسته اند.[۱] همچنین معاینه محل عبارت است از ملاحظه و بررسی صحنه جرم و آثار به جا مانده از وقوع جرم در محل ارتکاب رفتار مجرمانه است.[۲]
روز را از زمان طلوع آفتاب تا غروب آفتاب دانسته اند. البته تعریف قانونی دقیقی در این خصوص جز در پاره ای از آیین نامه ها به عمل نیامده است.[۳]
پیشینه
سابقاً ماده 79 قانون آین دادرسی کیفری در این خصوص وضع شده بود. ضمانت اجرای تخلف از این ماده نیز بطلان اقدامات انجام شده در طول شب بود.[۴]
مطالعات تطبیقی
در حقوق فرانسه اجازه ورود شبانه به منازل بسیار محدود و منحصر به موارد استثنایی است.[۵]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
معاینه محل جز در مواردی ضروری در شب ممنوع است.[۶]در چنین مواردی نیز علت ضرورت باید در پرنده بیان شود.[۷] از دیگر دلایل توجیه کننده انجام معاینات در روز عبارتند از:
1-تسهیل مشاهده دقیقتر صحنه جرم و جمع آوری ادله
2- فراهم بودن امکان حضور اصحاب پرونده و دیگر افراد ذینفع در محل انجام معاینات.[۸]
تشخیص فوریت و ضرورت در معاینه محل با مقام قضایی است. در فرض انجام معاینه محلی توسط ضابطین، این فوریت باید در دستور تصریح شود.[۹]
رویه قضایی
بر اساس نظر کمیسیون در یکی از نشست های قضایی، با توجه به لزوم رعایت فوریت و سری بودن تحقیقات کیفری، در مواردی که رعایت تشریفات کیفری موجب تاخیر در روند رسیدگی می شود و نص قانونی نیز در خصوص لزوم رعایت آن ها وجود ندارد، رعایت این تشریفات الزامی نمی باشد.[۱۰]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4679940
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4680004
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 482456
- ↑ عباس زراعت، حمیدرضا حاجی زاده و یاسر متولی جعفرآبادی. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 636608
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1641720
- ↑ رجب گلدوست جویباری. کلیات آیین دادرسی کیفری. چاپ 7. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1739868
- ↑ محمود آخوندی اصل. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری). چاپ 12. سازمان چاپ و انتشارات، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2760060
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 482448
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 482464
- ↑ مجموعه نشست های قضایی مسائل آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. جنگل، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1767592