ماده ۳۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاههای کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی به ادله اثبات]] |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۳۷
ماده ۳۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری: شاهد پيش از اداي شهادت بايد به شرح زير سوگند ياد كند : « به خداوند متعال سوگند ياد مي كنم كه جز به راستي چيزي نگويم و تمام واقعيت را بيان كنم » تبصره ماده 323: در مواردي كه احقاق حق متوقف بر شهادت باشد و شاهد از اتيان سوگند خودداري كند ، بدون سوگند ، شهادت وي استماع مي شود و در مورد مطلع ، اظهارات وي براي اطلاع بيشتر استماع مي شود .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
با توجه به اهمیت و تأثیر شهادت شهود در کشف حقیقت و نیز امکان امتناع افراد از ادای سوگند به دلیل عدم تمایل ایشان به اتیان سوگند، این اجازه از سوی قانونگذار به دادگاه ها داده شده است که بدون سوگند نیز شهادت شهود را استماع کنند.[۱]
منابع
- ↑ جعفر کوشا. جرایم علیه عدالت قضایی. چاپ 2. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1978604