ماده ۳۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۳۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه متهم بدون عذر موجه حاضر نشود و دادگاه حضور وي را لازم بداند ، علت ضرورت حضور در احضاريه ذكر مي گردد و با قيد اينكه نتيجه عدم حضور جلب است ، احضار مي شود . هرگاه متهم بدون عذر موجه حاضر نشود و دادگاه همچنان حضور وي را ضروري بداند ، براي روز و ساعت معين جلب مي شود . چنانچه حضور متهم در دادگاه لازم نباشد و موضوع ، جنبه حق اللهي نداشته باشد ، بدون حضور وي رسيدگي و رأي مقتضي صادر مي شود . تبصره ماده 345: چنانچه متهم داراي كفيل يا وثيقه گذار بوده و يا خود متهم وثيقه گذار باشد ، مطابق ماده ( 230 ) اين قانون ، اقدام مي شود .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

جلب یا برگ بازداشت نامه ای رسمی است که در آن اسم و مشخصات کامل فردی که باید جلب شود، موضوع اتهام و محل حضور قید میشود.

پیشینه

سابقاً ماده 181 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده در خصوص شرایط جلب متهم در مرحله دادرسی وضع شده است. بر اساس این ماده در صورتی که متهم فقط یکبار احضار شده و حاضر نشود، برگ جلب صادر نمی شود. بلکه صدور برگ جلب مستلزم احضار مجدد و عدم حضور وی برای بار دوم است. لزوم جلب متهم برای روز و ساعت معین می تواند مشکلات مختلفی را در فرایند جلب وی ایجاد کند. در واقع انتظار از مأموران نیروی انتظامی در خصوص جلب متهم در زمانی معین، انتظاری نامتعارف و غیر واقع بینانه است. عده ای صدور حکم برائت را از جمله موارد عدم لزوم حضور متهم در دادرسی دانسته اند. به نظر میرسد در مواردی نظیر جرایم حق اللهی و نیز جرایمی که مستلزم اخذ توضیح از متهم هستند، نمی توان بدون حضور متهم و بطور غیابی رسیدگی و رای صادر نمود. لذا باید مطابق این ماده در فرض عدم حضور متهم اقدام به جلب او کرد. در سایر موارد می توان بدون جلب متهم، به صدور غیابی حکم صادر کرد.

رویه قضایی

به موجب نظریه 7/10462-1380/1/3 در مواردی که محاکه غیابی متهم تجویز شده است، عدم حضور وی و اخذ آخرین دفاع از او مانع از رسیدگی نیست و نیم توان او را فقط با هدف اخذ آخرین دفاع جلب کرد.