ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاههای کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی در دادگاههای کیفری]] | |||
[[رده:ترتیب رسیدگی]] |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۸
ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری:دادگاه براي شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم و شاهدي كه ناشنوا است يا قدرت تكلم ندارد ، فرد مورد وثوقي كه توانايي بيان مقصود او را از طريق اشاره يا وسايل فني ديگر دارد ، به عنوان مترجم انتخاب مي كند . مترجم بايد سوگند ياد كند كه راستگويي و امانتداري را رعايت كند . چنانچه افراد مذكور قادر به نوشتن باشند ، منشي دادگاه سؤال را براي آنان مي نويسد تا به طور كتبي پاسخ دهند .
پیشینه
سابقاً ماده 204 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.[۱]
رویه قضایی
به موجب نظریه مشورتی شماره 1468/93/7_1393/6/23 نوشتن اطلاعات شهود و مطلعان از سوی منشی موضوعیت نداشته و ثبت آن ها به وسیله خود شاهد یا مطلع کافی است.[۲]
مواد مرتبط
ماده ۵۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری در خصوص مسئول پرداخت هزینه های شخصی وضع شده است که بر اساس این ماده به تحت عنوان مترجم انتخاب می شود.[۳]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278568
- ↑ نصرت حسن زاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278572
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278576