ماده ۳۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری

قاضي دادگاه نبايد پيش از اتمام رسيدگي و اعلام رأي ، در خصوص برائت يا مجرميت متهم اظهار عقيده كند .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

فلسفه و مبانی نظری ماده

جلوگیری از اشتباهات قضایی و محکوم کردن بی گناهان و نیز پیش گیری از صدور آراء مغایر را از جمله دلایل وضع چنین ماده ای دانسته اند. لزوم حفظ بیطرفی در انشاء رأی و جلوگیری از قضاوت ها و پیش داوری های بی مورد نیز از دیگر دلایل وضع این ماده است. همچنین گروهی دیگر به تاثیر وضع این ماده بر لزوم رعایت اصل و پیش فرض برائت و حمایت از شهروندان جامعه در مقابل قدرت طلبی های نهاد های عمومی تأکید کرده اند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ممنوعیت قاضی در اعلام عقیده مربوط به زمانی است که رسیدگی پایان نیافته و رای صادر نشده است. ممنوعیت قاضی از ابراز عقیده در خصوص برائت یا محکومیت متهم پیش از اعلام رای اعم از ابراز عقیده عمومی از قبیل بیان نظر در رسانه های عمومی و اجتماعی و نیز ابراز عقیده خصوصی از جمله بیان عقیده به یک رد خاص است. این امر حتی در شرایطی که قاضی سعی در ایجاد صلح و سازش داشته باشد نیز مجاز نیست.

ضمانت اجرای تخلف از این ماده محکومیت انتظامی از درجه یک تا چهار است.

مواد مرتبط

ماده 9 نظامنامه راجع به تشخیص انواع تقصیرات قضات و تعیین مجازات ان ها (مصوب 1304)