ماده ۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]]
[[رده:رسیدگی در دادگاه کیفری یک]]
[[رده:مقامات رسیدگی]]

نسخهٔ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۵

هرگاه دادگاه در جلسه مقدماتي ، پرونده را كامل و قابل طرح براي دادرسي تشخيص دهد ، بلافاصله دستور تعيين وقت رسيدگي و احضار تمام اشخاصي را كه حضورشان ضروري است ، صادر مي كند . تبصره ماده 391: چنانچه در جرائم موضوع بندهاي ( الف ) ، ( ب ) ، ( پ ) و ( ت ) ماده ( 302 ) اين قانون ، دادگاه جلب بدون احضار متهم را براي محاكمه لازم بداند ، دستور جلب وي را براي روز محاكمه صادر مي كند .

انتقادات

عده ای به امکان جلب بدون احضار متهم انتقاد کرده و معتقدند جلب متهم مشکلات عملی پیچیده ای را در فضایی که کمبود نیروهای واحد های انتظامی به چشم می خورد، به بار خواهد آورد.[۱]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4707308