ماده ۳۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]]
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]]
[[رده:رسیدگی در دادگاه کیفری یک]]
[[رده:رسیدگی در دادگاه کیفری یک]]
[[رده:مقامات رسیدگی]]
[[رده:مقدمات رسیدگی]]

نسخهٔ ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۵۲

متهم و شاكي يا مدعي خصوصي يا وكلاي آنان بايد تمام ايرادها و اعتراض هاي خود از قبيل مرور زمان ، عدم صلاحيت ، رد دادرس يا قابل تعقيب نبودن عمل انتسابي ، نقص تحقيقات و لزوم رسيدگي به ادله ديگر يا ادله جديد و كافي نبودن ادله را ظرف مهلت مقرر به دفتر دادگاه تسليم كنند . پس از اتمام مدت مذكور ، هيچ ايرادي از طرف اشخاص مزبور پذيرفته نمي شود ، مگر آنكه جهت ايراد پس از مهلت ، كشف و يا حادث شود . در هر حال ، طرح پرونده در جلسه مقدماتي دادگاه ، پيش از اتمام مهلت ممنوع است .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

گروهی معتقدند علت لزوم طرح ایرادات پیش از شروع به رسیدگی در دادگاه، حصول اطمینان از فراهم بودن شرایط امکان ورود دادگاه به رسیدگی ماهوی و عدم تعطیل یا ایجاد وقفه در رسیدگی به دلیل ایرادات شکلی است.[۱]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4707236