ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:دادگاه کیفری یک using HotCat) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده:رسیدگی در دادگاه کیفری یک]] | [[رده:رسیدگی در دادگاه کیفری یک]] | ||
[[رده:ترتیب رسیدگی]] | [[رده:ترتیب رسیدگی]] | ||
[[رده:دادگاه کیفری یک]] | |||
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۵
ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه کیفری یک، ضبط صوتی و در صورت تشخیص دادگاه، ضبط تصویری نیز می‌شود . انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نیز منوط به اجازه دادگاه است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه، مختص دادگاه کیفری یک نیست .ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری موید این نکته است و از اطلاق این ماده چنین برداشت می‌شود که در سایر دادگاه‌ها نیز چنین امکانی وجود خواهد دشت.[۱] در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در دادگاه کیفری دو و دادگاه انقلاب در موارد وحدت قاضی، اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است.[۲]ضمناً این امکان در جهات مختلف مانند مرحله تجدیدنظر خواهی از رای، آموزش به قضات و… نبز می‌تواند مورد بهره‌برداری قرار گیرد.[۳]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278520
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278536
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278524