ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) |
جز (added Category:تجدیدنظرخواهی using HotCat) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[رده:اعتراض به آراء]] | [[رده:اعتراض به آراء]] | ||
[[رده:تجدیدنظرخواهی]] |
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۰۹
ماده ۴۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری:درخواست تجدیدنظر از آراء و تصمیمات دادگاه اطفال و نوجوانان میتواند توسط نوجوان یا ولی یا سرپرست قانونی طفل یا نوجوان یا وکیل آنان به عمل آید. دادستان نیز هرگاه آراء و تصمیمات دادگاه را مخالف قانون بداند میتواند درخواست تجدید نظر نماید. مدعی خصوصی میتواند فقط از حکم مربوط به ضرر و زیان یا برائت یا قرار منع یا موقوفی یا تعلیق تعقیب یا قرار بایگانی کردن پرونده تجدیدنظر خواهی کند.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در این ماده حق مطلق مدعی خصوصی در تجدید نظر نسبت به آراء کیفری، به موارد مقرر در این ماده مقید شدهاست.[۱]
نکته دیگر آن که قرار بایگانی پرونده در مواردی صادر میشود که شاکی وجود نداشته یا گذشت کرده باشد؛ لذا بر اساس ماده فوق که یکی از موارد قابل تجدید نظر از سوی مدعی خصوصی را قرار بایگانی پرنده دانسته، باید چنین تفسیر کرد که این مورد ناظر به حالتی است که شاکی از باب صدور این قرار در حال بقاء شکایت خود و عدم گذشت اعتراض داشته باشد.[۲]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4714516
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4714528