ماده ۶۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۶۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی۱۳۹۳/۰۷/۰۸):''' در خصوص جرائمی که رسیدگی به آنها در صلاحیت دادسرا و دادگاه نظامی است، ایامی که متهم یا محکومٌ علیه برخلاف قوانین و مقررات در کشور حضور نداشته‌است، جزء مدت [[مرور زمان]] محسوب نمی‌شود. | '''ماده ۶۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی۱۳۹۳/۰۷/۰۸):''' در خصوص [[جرم|جرائمی]] که رسیدگی به آنها در [[صلاحیت]] [[دادسرای نظامی|دادسرا]] و [[دادگاه نظامی]] است، ایامی که متهم یا [[محکوم علیه|محکومٌ علیه]] برخلاف قوانین و مقررات در کشور حضور نداشته‌است، جزء مدت [[مرور زمان]] محسوب نمی‌شود. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۶۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۶۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۶۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۶۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
مدت زمانی که متهم یا محکوم علیه | مدت زمانی که متهم یا محکوم علیه برخلاف مقررات (چه ناظر بر کلیه افراد ساکن ایران و چه ناظر بر افراد [[نظامی]]) در کشور حضور نداشته باشند، موجب [[تعلیق مرور زمان]] خواهد بود، حتی در صورتی که امکان [[رسیدگی غیابی]] وجود داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278936|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{پانویس}}{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[رده:آیین دادرسی جرایم نیروهای مسلح]] | [[رده:آیین دادرسی جرایم نیروهای مسلح]] | ||
[[رده:مرور زمان]] | [[رده:مرور زمان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۷
ماده ۶۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی۱۳۹۳/۰۷/۰۸): در خصوص جرائمی که رسیدگی به آنها در صلاحیت دادسرا و دادگاه نظامی است، ایامی که متهم یا محکومٌ علیه برخلاف قوانین و مقررات در کشور حضور نداشته‌است، جزء مدت مرور زمان محسوب نمی‌شود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مدت زمانی که متهم یا محکوم علیه برخلاف مقررات (چه ناظر بر کلیه افراد ساکن ایران و چه ناظر بر افراد نظامی) در کشور حضور نداشته باشند، موجب تعلیق مرور زمان خواهد بود، حتی در صورتی که امکان رسیدگی غیابی وجود داشته باشد.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278936