ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== | == آیین نامه‌ها، بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های مرتبط == | ||
[[آیین‌نامه اجرایی حدود اختیارات، شرح وظایف و چگونگی بررسی صحنه جرم]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277252|صفحه=|نام۱=نصرت|نام خانوادگی۱=حسن‌زاده|چاپ=1}}</ref> | [[آیین‌نامه اجرایی حدود اختیارات، شرح وظایف و چگونگی بررسی صحنه جرم]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277252|صفحه=|نام۱=نصرت|نام خانوادگی۱=حسن‌زاده|چاپ=1}}</ref> | ||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۱۲
ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی کیفری: صحنه جرم باید توسط گروه بررسی صحنه جرم که حسب مورد، متشکل از پزشک قانونی، کارشناسان بررسی صحنه جرم و تشخیص هویت، کارآگاهان نیروی انتظامی و عنداللزوم سایر کارشناسان آن است، تحت نظارت بازپرس و در صورت ضرورت به سرپرستی وی بررسی شود.
تبصره - حدود اختیارات، شرح وظایف و چگونگی بررسی صحنه جرم توسط این گروه به موجب آیین نامه اجرائی است که ظرف شش ماه از تاریخ لازم‌الاجراء شدن این قانون توسط وزیر دادگستری و وزیر کشور با همکاری نیروی انتظامی و سازمان پزشکی قانونی کشور تهیه می‌شود و به تصویب رئیس قوه قضائیه می‌رسد.
آیین نامه‌ها، بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های مرتبط
آیین‌نامه اجرایی حدود اختیارات، شرح وظایف و چگونگی بررسی صحنه جرم[۱]
پیشینه
گروهی مفاد ابتدایی ماده ۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) را مطابق با این ماده جدید دانسته‌اند.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
گروهی معتقدند اگرچه حکم ماده فوق به صورت مطلق بیان شده‌است، اما به نظر می‌رسد لزوم حضور افراد گروه مذکور در ماده فوق، منوط و محدود به وقوع جرایم مهمی است که با ارتکاب آن‌ها، آثاری نیز در محل وقوع جرم به جای مانده‌است؛ لذا اعمال ماده فوق در خصوص وقوع هر جرمی بی فایده و غیر ضروری است.[۳]
مذاکرات تصویب
در تبصره مصوبه نخست مجلس مورخ ۱۳۹۰/۳/۲ بیان شده بود: «حدود اختیارات و شرح وظایف و چگونگی بررسی صحنه جرم توسط این گروه بر اساس آیین نامه ای خواهد بود که ظرف شش ماه از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون از سوی وزیر دادگستری و وزیر کشور… تهیه می‌شود…» اما در تاریخ ۱۳۹۰/۱۲/۲۳ شورای نگهبان این تبصره را در خصوص آیین نامه دارای ابهام دانست.[۴]
منابع
- ↑ نصرت حسن‌زاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277252
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277248
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4680212
- ↑ فهیم مصطفی زاده و مصطفی مسعودیان. قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 (با اصلاحات و الحاقات بعدی) در پرتو نظرات شورای نگهبان. چاپ 1. پژوهشکده شورای نگهبان، 1396. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277256