ماده ۶۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۶۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری:''' | '''ماده ۶۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی ۰۸/۰۷/۱۳۹۳):''' توقیف [[سیستم رایانه ای|سامانه‌های رایانه ای یا مخابراتی]] متناسب با نوع و اهمیت و نقش آنها در ارتکاب [[جرم]] با روشهایی از قبیل تغییر گذرواژه به منظور عدم دسترسی به سامانه، مهر و موم (پلمب) سامانه در محل استقرار و ضبط سامانه صورت می‌گیرد. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۶۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۶۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
این ماده در خصوص | این ماده در خصوص روش‌های توقیف سامانه‌های رایانه ای و مخابراتی وضع شده‌است. در این خصوص لازم به ذکر است که روش اتخاذی برای توقیف باید متناسب با نوع جرم و اهمیت آن باشد، روشهایی از قبیل پلمپ سامانه و تغییر گذرواژه از روش‌های مورد اشاره در این ماده هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه دیدگاه‌های حقوقی شماره 48 زمستان 1388|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=دانشکده علوم قضایی و خدمات اداری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=624168|صفحه=|نام۱=دانشکده علوم قضائی| خدمات اداری|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
عده ای تغییر گذرواژه به منظور عدم دسترسی به سامانه را روشی چندان مناسب برای توقیف | عده ای تغییر گذرواژه به منظور عدم دسترسی به سامانه را روشی چندان مناسب برای توقیف داده‌ها و سامانه‌های رایانه ای و مخابراتی ندانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون جرایم رایانه ای|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3231748|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=الهی منش|نام۲=ابوالفضل|نام خانوادگی۲=سدره نشین|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:آیین دادرسی جرایم رایانه‌ای]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۱۷
ماده ۶۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی ۰۸/۰۷/۱۳۹۳): توقیف سامانه‌های رایانه ای یا مخابراتی متناسب با نوع و اهمیت و نقش آنها در ارتکاب جرم با روشهایی از قبیل تغییر گذرواژه به منظور عدم دسترسی به سامانه، مهر و موم (پلمب) سامانه در محل استقرار و ضبط سامانه صورت می‌گیرد.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده در خصوص روش‌های توقیف سامانه‌های رایانه ای و مخابراتی وضع شده‌است. در این خصوص لازم به ذکر است که روش اتخاذی برای توقیف باید متناسب با نوع جرم و اهمیت آن باشد، روشهایی از قبیل پلمپ سامانه و تغییر گذرواژه از روش‌های مورد اشاره در این ماده هستند.[۱]
انتقادات
عده ای تغییر گذرواژه به منظور عدم دسترسی به سامانه را روشی چندان مناسب برای توقیف داده‌ها و سامانه‌های رایانه ای و مخابراتی ندانسته‌اند.[۲]
منابع
- ↑ فصلنامه دیدگاه‌های حقوقی شماره 48 زمستان 1388. دانشکده علوم قضایی و خدمات اداری، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 624168
- ↑ محمدرضا الهی منش و ابوالفضل سدره نشین. محشای قانون جرایم رایانه ای. چاپ 2. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3231748