ماده ۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
* {{زیتونی|[[ماده ۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
== پیشینه‌ ==
مطابق [[ماده 125 قوانین موقتی محاکمات جزایی]] مصوب 1291: «مستنطق قبل از استنطاق تحقیق هویت متهم را نموده و می‌گوید به چه تقصیر متهم شده است ...».


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

نسخهٔ ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۷

ماده ۵ قانون آیین دادرسی کیفری: متهم باید در اسرع وقت، از موضوع و ادله اتهام انتسابی آگاه و از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در این قانون بهره‌مند شود.

پیشینه‌

مطابق ماده 125 قوانین موقتی محاکمات جزایی مصوب 1291: «مستنطق قبل از استنطاق تحقیق هویت متهم را نموده و می‌گوید به چه تقصیر متهم شده است ...».

نکات توضیحی تفسیری دکترین

طبق این ماده، حق اطلاع متهم از اتهام خود و ادله آن و حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی، محدود به مکان و نزد مقام خاصی نبوده‌است و در سریع‌ترین زمان ممکن چه نزد ضابط و چه نزد مقام قضایی باید رعایت گردد.[۱]

رویه‌های قضایی

طبق نظر مشورتی شماره ۷/۹۳۷ به تاریخ ۱۳۷۰/۲/۱۵ منظور از وکیل، وکلای رسمی دادگستری است نه وکلای رسمی غیر دادگستری.[۲]

طبق نظر مشورتی شماره ۷/۶۳۰۰ به تاریخ ۱۳۷۸/۹/۱۳ تنها افرادی که واجد پروانه وکالت دادگستری هستند می‌توانند برای طرح و دفاع از دعاوی در محاکم دادگستری اقدام کنند.[۳]

مقالات مرتبط

منابع

  1. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4648368
  2. حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 350012
  3. محمدحسین شاملواحمدی. پیرامون دادسرا. چاپ 1. دادیار، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3500132