ماده ۱۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]] | |||
[[رده:وظایف و اختیارات بازپرس]] |
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۴
بازپرس در حوزه قضائي محل مأموريت خود با رعايت مفاد اين قانون ايفاي وظيفه مي كند و در صورت وجود جهات قانوني در موارد زير شروع به تحقيق مي نمايد : الف - جرم در حوزه قضائي محل مأموريت او واقع شود . ب - جرم در حوزه قضائي ديگري واقع گردد و در حوزه قضائي محل مأموريت او كشف يا متهم در آن حوزه دستگير شود . پ - جرم در حوزه قضائي ديگري واقع شود ، اما متهم يا مظنون به ارتكاب جرم در حوزه قضائي محل مأموريت او مقيم باشد .
توضیح واژگان
حوزه های قضایی به موجب ضوابط تقسیمات کشوری تعیین می شوند. لیکن در شهرهای بزرگتر حوزه های آن شهر به نواحی کوچکتری تقسیم می شوند که تا دادسرا بهتر بتواند به وظایف خود عمل کند.[۱]
پیشینه
در این خصوص می توان به ماده 50 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) اشاره کرد.[۲]
فلسفه و مبانی نظری ماده
برخی از جرم شناسان و فلاسفه از جمله سزار بکاریا معتقد بودند که جرم باید در همان مکانی که رخ داده است کیفر داده شود تا افراد مجبور نباشند آثار شوم جرم را از طریق کیفر در مکان های دیگر نیز ترمیم کنند.1368352
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عده ای معتقدند موارد مذکور در این ماده جنبه حصری نداشته و می توان جرایم دیگری را که در حوزه قضایی دادگاه ها رخ می دهد و بازپرس مکلف به رسیدگی به آنان است نیز مفروض دانست.[۳]
رویه قضایی
به موجب رای وحدت رویه 669-1383/7/21 محل وقوع جرم چک بلامحل در خصوص چک های بانکی و نیز دادگاه صالح برای رسیدگی به این جرم، محل صدور گواهینامه عدم پرداخت است.[۴]
همچنین به موجب نظریه مشورتی 7/4099-1379/5/5 در جرم مزاحمت تلفنی، محل جرم جایی است که مزاحم اقدام به برقراری ارتباط می کند.[۵] از سوی دیگر بر اساس نظریه 7/5453-1384/8/1 مرجع صالح برای رسیدگی به جرم مزاحمت تلفنی، هر کدام از محل های گویش یا محل استماع است که زود تر شروع به رسیدگی کند.[۶]
مواد مرتبط
ماده 6 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب
منابع
- ↑ علی خالقی. آیین دادرسی کیفری. چاپ 13. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1285196
- ↑ عباس زراعت، حمیدرضا حاجی زاده و یاسر متولی جعفرآبادی. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 634568
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 482108
- ↑ مصطفی اصغرزاده بناب. مجموعه محشای آرای وحدت رویه جزایی هیأت عمومی دیوانعالی کشور (1328-1384). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2471004
- ↑ مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 11. معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 491908
- ↑ مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 11. معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 492024