ماده ۳۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاههای کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی در دادگاههای کیفری]] | |||
[[رده:کیفیت شروع به رسیدگی]] |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۵
ماده ۳۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری:در همه دادگاههايي كه با تعدد قضات تشكيل مي شوند ، در صورت غيبت يا معذور بودن رئيس دادگاه ، عضو ارشد دادگاه از حيث سابقه خدمت قضائي و در صورت يكسان بودن سابقه خدمت قضائي ، عضوي كه سن او بيشتر است ، وظيفه رئيس دادگاه را بر عهده مي گيرد .
فلسفه و مبانی نظری ماده
حضور قضات متعدد در دادرسی را باید یکی از اصول پذیرفته شده دادرسی منصفانه تلقی کرد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عده ای معتقدند در فرض ایراد رد دادرس در دادگاهی که با سیستم تعدد قضات مبادرت به رسیدگی و صدور رأی می کند، مرجع رسیدگی به این ایراد حسب مورد همان دادگاه و از طریق اعضایی است که مورد ایراد قرار نگرفته اند یا با دیوان عالی کشور است.[۲]
منابع
- ↑ حبیب محمدعلی زاده اشکلک و یاسر رشیدی. بررسی اصول دادرسی منصفانه در محاکم کیفری با توجه به قانون آیین دادرسی کیفری 1392. دوفصلنامه آموزه های حقوقی گواه شماره 10 بهار و تابستان 1399، 1399. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279112
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279116