ماده ۳۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاههای کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی در دادگاههای کیفری]] | |||
[[رده:صدور رای]] |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۱
هرگاه متهم با صدور قرار تأمين در بازداشت باشد و به موجب حكم غيرقطعي به حبس ، شلاق تعزيري و يا جزاي نقدي محكوم شود ، مقام قضائي كه پرونده تحت نظر او است بايد با احتساب ايام بازداشت قبلي ، مراتب را به زندان اعلام كند تا وي بيش از ميزان محكوميت در زندان نماند .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده ناظر به حالتی است که در ان متهمی که در بازداشت به سر می برد، به موجب حکم دادگاه به مجازات زندان، شلاق یا جزای نقدی محکوم شود. در این شرایط لازم است با احتساب مدتی که وی سابقاً در بازداشت به سر برده است، از میزان حبس، شلاق تعزیری یا جزای نقدی مورد حکم او به شرح مقرر در قانون کاسته شود.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4706988