ماده ۶۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:آیین دادرسی جرایم نیروهای مسلح]] | |||
[[رده:آیین دادرسی جرایم رایانه‌ای]] | |||
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۱
ماده ۶۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری:(الحاقي 08/07/1393) توقيف سامانه هاي رايانه اي يا مخابراتي متناسب با نوع و اهميت و نقش آنها در ارتكاب جرم با روشهايي از قبيل تغيير گذرواژه به منظور عدم دسترسي به سامانه ، مهر و موم ( پلمب ) سامانه در محل استقرار و ضبط سامانه صورت مي گيرد
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده در خصوص روش های توقیف سامانه های رایانه ای و مخابراتی وضع شده است. در این خصوص لازم به تذکر است که روش اتخاذی برای توقیف باید متناسب با نوع جرم و اهمیت آن باشد. روش هایی از قبیل پلمپ سامانه و تغییر گذرواژه از روش های مورد اشاره در این ماده هستند.[۱]
انتقادات
عده ای تغییر گذرواژه به منظور عدم دسترسی به سامانه را روشی چندان مناسب برای توقیف داده ها و سامانه های رایانه ای و مخابراتی ندانسته اند.[۲]
منابع
- ↑ فصلنامه دیدگاه های حقوقی شماره 48 زمستان 1388. دانشکده علوم قضایی و خدمات اداری، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 624168
- ↑ محمدرضا الهی منش و ابوالفضل سدره نشین. محشای قانون جرایم رایانه ای. چاپ 2. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3231748