ماده ۲۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۲۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری:هر گاه علت بازداشت مرتفع شود و موجب ديگري براي ادامه آن نباشد ، بازپرس با موافقت دادستان فوري از متهم رفع بازداشت مي كند . در صورت مخالفت دادستان با تصميم بازپرس ، حل اختلاف با دادگاه صالح است . اگر متهم نيز موجبات بازداشت را مرتفع بداند ، مي تواند فك قرار بازداشت يا تبديل آن را از بازپرس تقاضا كند . بازپرس به طور فوري و حداكثر ظرف پنج روز به طور مستدل راجع به درخواست متهم اظهارنظر مي كند . در صورت رد درخواست ، مراتب در پرونده ثبت و قرار رد به متهم ابلاغ مي شود و متهم مي تواند ظرف ده روز به آن اعتراض كند . متهم در هر ماه فقط يك بار مي تواند اين درخواست را مطرح كند .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

رفع بازداشت متهم را نباید لزوماً به معنای رفع قرار بازداشت موقت دانست. بلکه این اقدام اعم از فک یا تخفیف قرار است. همچنین در خصوص لزوم موافقت دادستان با تصمیم بازپرس باید گفت این الزام اعم از این است که بازپرس رأساً اقدام نموده باشد یا به تقاضای متهم.

رویه های قضایی

به موجب رأی شماره 241-1373/12/13 اگر رییس دادگاه با رد اعتراض متهم، قرار بازداشت موقت وی را تأیید نموده و بعداً بدون ایجاد موجبی برای طرح مجدد پرنده در دادگاه و به اعتبار تغییر نظر شخصی تصمیم قبلی خود را نقض کند، اقدام وی خلاف قانون و ناموجه است.