ماده ۴۰۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
جز (removed Category:صدور رای; added Category:صدور رأی using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۰۳ قانون آیین دادرسی کیفری:'''دادگاه | '''ماده ۴۰۳ قانون آیین دادرسی کیفری:'''دادگاه کیفری یک با رعایت صلاحیت ذاتی، پس از شروع به رسیدگی نمیتواند قرار عدم صلاحیت صادر کند و به هر حال باید رأی مقتضی را صادر نماید. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
بر اساس ماده فوق باید میان صلاحیت محلی و ذاتی قائل به تفکیک شد. بدین شرح که چنانچه دادگاه کیفری یک پس از شروع به رسیدگی خود را فاقد صلاحیت محلی دانست، مکلف است رسیدگی را ادامه دهد. اما در فرض احراز عدم صلاحیت ذاتی، امکان استناد به این ماده و ادامه دادن دادرسی توسط این دادگاه وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان= | بر اساس ماده فوق باید میان صلاحیت محلی و ذاتی قائل به تفکیک شد. بدین شرح که چنانچه دادگاه کیفری یک پس از شروع به رسیدگی خود را فاقد صلاحیت محلی دانست، مکلف است رسیدگی را ادامه دهد. اما در فرض احراز عدم صلاحیت ذاتی، امکان استناد به این ماده و ادامه دادن دادرسی توسط این دادگاه وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4707384|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
این ماده تحقق دو شرط را برای رسیدگی در دادگاه کیفری یک لازم | این ماده تحقق دو شرط را برای رسیدگی در دادگاه کیفری یک لازم دانستهاست: | ||
۱- رعایت صلاحیت ذاتی از سوی دادگاه | |||
۲-شروع کردن رسیدگی از سوی دادگاه<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278712|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | |||
لازم | لازم است ذکر شود که رعایت شروط مذکور شرط اقدام دادگاه کیفری یک است. در غیر این صورت باید اصل را بر عدم صلاحیت این دادگاه دانست. چرا که رعایت صلاحیت ذاتی لازمهٔ رسیدگی در هر دادگاه و در هر مرحله ای است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278720|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۷
ماده ۴۰۳ قانون آیین دادرسی کیفری:دادگاه کیفری یک با رعایت صلاحیت ذاتی، پس از شروع به رسیدگی نمیتواند قرار عدم صلاحیت صادر کند و به هر حال باید رأی مقتضی را صادر نماید.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
بر اساس ماده فوق باید میان صلاحیت محلی و ذاتی قائل به تفکیک شد. بدین شرح که چنانچه دادگاه کیفری یک پس از شروع به رسیدگی خود را فاقد صلاحیت محلی دانست، مکلف است رسیدگی را ادامه دهد. اما در فرض احراز عدم صلاحیت ذاتی، امکان استناد به این ماده و ادامه دادن دادرسی توسط این دادگاه وجود ندارد.[۱]
این ماده تحقق دو شرط را برای رسیدگی در دادگاه کیفری یک لازم دانستهاست:
۱- رعایت صلاحیت ذاتی از سوی دادگاه
۲-شروع کردن رسیدگی از سوی دادگاه[۲]
لازم است ذکر شود که رعایت شروط مذکور شرط اقدام دادگاه کیفری یک است. در غیر این صورت باید اصل را بر عدم صلاحیت این دادگاه دانست. چرا که رعایت صلاحیت ذاتی لازمهٔ رسیدگی در هر دادگاه و در هر مرحله ای است.[۳]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4707384
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278712
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278720