ماده ۴۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری''': در کلیه مواردی که [[هیئت عمومی دیوان عالی کشور]] به منظور ایجاد وحدت [[رویه | '''ماده ۴۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری''': در کلیه مواردی که [[هیئت عمومی دیوان عالی کشور]] به منظور ایجاد وحدت [[رای وحدت رویه|رویه قضائی]] یا رسیدگی به [[رای اصراری|آراء اصراری]] یا انجام سایر وظایف قانونی تشکیل میگردد، باید با حضور [[دادستان كل كشور|دادستان کل]] یا [[نماینده دادستان|نماینده]] وی باشد. قبل از اتخاذ تصمیم، دادستان کل یا نماینده وی اظهارنظر میکند. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} |
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۲۶
ماده ۴۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری: در کلیه مواردی که هیئت عمومی دیوان عالی کشور به منظور ایجاد وحدت رویه قضائی یا رسیدگی به آراء اصراری یا انجام سایر وظایف قانونی تشکیل میگردد، باید با حضور دادستان کل یا نماینده وی باشد. قبل از اتخاذ تصمیم، دادستان کل یا نماینده وی اظهارنظر میکند.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
اظهارات دادستان یا نماینده وی در جلسات هیئت عمومی را فقط دارای جنبه مشورتی دانستهاند و آن را الزامآور نمیدانند، با این حال نقش این اظهارات را در روشن شدن ابعاد مختلف موضوع نباید از یاد برد.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4721412