ماده ۱۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
{{پانویس}}{{پانویس}}
{{پانویس}}{{پانویس}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]]
[[رده:وظایف و اختیارات بازپرس]]

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۲

ماده ۱۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری:بازپرس مكلف است پيش از اخذ مرخصي ، عزيمت به مأموريت ، انتقال و مانند آن ، نسبت به پرونده هايي كه متهمان آنها بازداشت مي باشند ، اقدام قانوني لازم را انجام دهد و در صورتي كه امكان آزادي زنداني به هر علت فراهم نشود ، مراتب را به طور كتبي به دادستان اعلام كند . تبصره ماده 106: تخلف از اين ماده و مواد ( 95 ) ، ( 102 ) ، ( 104 ) و تبصره ( 1 ) ماده ( 102 ) اين قانون موجب محكوميت انتظامي تا درجه چهار است

فلسفه و مبانی نظری ماده

هدف از وضع این ماده را پیشگیری از ادامه یافتن بازداشت های ناروا دانسته اند.[۱]

مواد مرتبط

ماده 13 قانون نظارت بر رفتار قضات (مصوب 1390) [۲]

منابع

  1. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277140
  2. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277144