ماده ۱۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری

هرگاه براي كشف واقع و روشن شدن موضوع ، تحقيق محلي يا معاينه محل ضرورت يابد و يا متهم يا شاكي درخواست نمايند ، بازپرس اقدام به تحقيقات محلي يا معاينه محل مي كند .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

تحقیقات محلی را همان حضور در محل وقوع جرم یا محل اقامت متهم یا شاکی و جمع آوری اطلاعات از اهالی محل دانسته اند. همچنین معاینه محل عبارت است از ملاحظه و بررسی صحنه جرم و آثار به جا مانده از وقوع جرم در محل ارتکاب رفتار مجرمانه است.

پیشینه

سابقاً ماده 164 قانون آیین دادرسی کیفری در این خصوص وضع شده بود.

فلسفه و مبانی نظری ماده

در بیشتر موارد افرادی که در محل کار یا محل زندگی بزه دیده یا متهم هستند، اطلاعاتی سودمند و قابل استفاده در خصوص وضعیت آنان و سوابق اخلاقیشان دارند. این امر در بسیاری از موارد در کشف حقیقت کمک کننده است. به ویژه در جرایمی نظیر خشونت های خانگی، ترک انفاق و ... که کسب اطلاعات رکن اساسی شناخت این جرایم است، تحقیقات محلی می تواند کمک کننده باشد.

مطالعات تطبیقی

در این خصوص می توان به ماده 22 کنوانسیون وین در خصوص «مصونیت اماکن مورد ماموریت» که به تصویب قوه مقننه ایران نیز رسیده است اشاره نمود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده فوق در خصوص یکی دیگر از طرق تکمیل تحقیقات که همان تحقیقات محلی است وضع شده است. حضور در محل وقوع جرم، محل اقامات متهم یا شاکی و نیز جمع آوری اطلاعات از اهالی محل بخشی از این تحقیات است.بر اساس این ماده در فرض تقاضای متهم یا شاکی نیز بازپرس مکلف به تحقیق محلی یا معاینه محل است. در این خصوص وجود ضروت میان اتهام موجود در پرونده و تحقیقات مورد نظر را نباید به عنوان یکی از شرایط تحقیقات فوق الذکر فراموش کرد. این تحقیقات یا باید توسط خود مرجع تحقیق صورت گیرد یا با ارجاع وی به ضابطین و توسط آنان.