ماده ۲۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری

هر گاه بيم خطر جاني يا حيثيتي و يا ضرر مالي براي شاهد يا مطلع و يا خانواده آنان وجود داشته باشد ، اما استماع اظهارات آنان ضروري باشد ، بازپرس به منظور حمايت از شاهد يا مطلع و با ذكر علت در پرونده ، تدابير زير را اتخاذ مي كند : الف - عدم مواجهه حضوري بين شاهد يا مطلع با شاكي يا متهم ب - عدم افشاي اطلاعات مربوط به هويت ، مشخصات خانوادگي و محل سكونت يا فعاليت شاهد يا مطلع پ - استماع اظهارات شاهد يا مطلع در خارج از دادسرا با وسايل ارتباط از راه دور تبصره 1 ماده 214: در صورت شناسايي شاهد يا مطلع حسب مورد توسط متهم يا متهمان يا شاكي و يا وجود قرائن يا شواهد ، مبني بر احتمال شناسايي و وجود بيم خطر براي آنان ، بازپرس به درخواست شاهد يا مطلع ، تدابير لازم را از قبيل آموزش براي حفاظت از سلامت جسمي و روحي يا تغيير مكان آنان اتخاذ مي كند . ترتيبات اين امر به موجب آيين نامه اي است كه ظرف شش ماه از تاريخ لازم الاجراء شدن اين قانون توسط وزارت دادگستري تهيه مي شود و به تصويب رئيس قوه قضائيه مي رسد . تبصره 2 ماده 214: ترتيبات فوق بايد به نحوي صورت پذيرد كه منافي حقوق دفاعي متهم نباشد . تبصره 3 ماده 214: ترتيبات مقرر در اين ماده و تبصره ( 1 ) آن در مرحله رسيدگي در دادگاه نيز اجراء مي شود .

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

فلسفه و مبانی نظری ماده

وضع این ماده را گروهی در راستای رعایت اصول و موازین مقرر شده در اسناد بین المللی در خصوص لزوم حمایت از شهود در مقابل تهدیدات احتمالی تفسیر نموده اند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

لزوم حفظ احساس امنیت شهود در برخی از جرایم به ویژه جرایم سازمان یافته و نیز جرایم خانوادگی که امکان وجود رفتار های مداخله گرایانه از سوی متهمین پرونده یا دیگر افراد وجود دارد، از اهمیت بسیاری برخوردار است. از این رو لازم است تدابیری از سوی مقامات قضایی برای حمایت از شهود در برابر خطرات احتمالی که ممکن است آن ها یا خانواده ایشان را تهدید کند به عمل آید.

مستندات فقهی

مستند فقهی این ماده را می توان آیه 282 سوره بقره دانست که به موجب آن با وجود وجود کتابت و شهادت ، الزام به کتابت شهادت نباید موجب ورود ضرر و زیان کاتب یا شاهد شود.