ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی به ادله اثبات]] | |||
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۳۹
ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه شخصي كه بايد سوگند ياد كند ، به دليل عذر موجه ، نتواند در دادگاه حاضر شود ، قاضي مي تواند وقت ديگري براي سوگند معين كند يا خود نزد وي حاضر شود و در آن محل ، سوگند را استماع كند و يا استماع آن را به قاضي ديگري نيابت دهد .
پیشینه
سابقاً در فصل پنجم از باب اول (بخش کلیات) قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص به کلیاتی اشاره شده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
با وجود اینکه ادله اثبات دعوا در این قانون مستنبط از مقررات کلی آیین دادرسی کیفری است که در قانون مجازات اسلامی بدان اشاره شده است، اما ماده فوق را باید از جمله موارد مرتبط با قواعد شکلی در خصوص ادله دانست.[۲]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278488
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278484