ماده ۳۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاههای کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی در دادگاه کیفری یک]] | |||
[[رده:مقامات رسیدگی]] |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۴
در مواردي كه پرونده به طور مستقيم در دادگاه كيفري يك رسيدگي مي شود ، پس از پايان تحقيقات مقدماتي ، چنانچه عمل انتسابي جرم محسوب نشود يا ادله كافي براي انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد و يا به جهات قانوني ديگر متهم قابل تعقيب نباشد ، دادگاه حسب مورد ، قرار منع يا موقوفي تعقيب و در غير اين صورت قرار رسيدگي صادر مي كند .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در این ماده از قراری تحت عنوان « قرار رسیدگی» یاد شده است که می توان از آن به عنوان یک قرار جدید یاد کرد که در راستای اعلان پایان تحقیقات مقدماتی و توجه اتهام به متهم و شروع دادرسی در پرونده هایی که بدون کیفرخواست و به طور مستقیم در دادگاه کیفری یک مطرح شده اند، صادر میشوند.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4707168