ماده ۴۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاههای کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی در دادگاه اطفال و نوجوانان]] | |||
[[رده:تشکیلات]] |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۵
ماده ۴۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری:هرگاه قاضي دادگاه اطفال و نوجوانان به جهتي از جهات قانوني از انجام وظيفه باز بماند ، رئيس دادگستري مي تواند شخصاً به جاي او انجام وظيفه كند يا يكي از قضات واجد شرايط را به جاي قاضي دادگاه اطفال و نوجوانان به طور موقت مأمور رسيدگي نمايد .
انتقادات
گروهی معتقدند با توجه به این که ممکن است رییس دادگستری آموزش های لازم قضات متخصص دادگاه های اطفال را ندیده باشد، بهتر بود قانونگذار مبادرت به پیش بینی قضات علی البدلی می کرد که آموزش های لازم را دیده باشند و در فرض عدم امکان رسیدگی توسط قاضی دادگاه اطفال و نوجوانان، این قضات به جایگزینی از ایشان انجام وظیفه نمایند. در چنین صورتی اصل پذیرفته شده این قانون مبنی بر لزوم استفاده از قضات متخصص در دادگاه های اطفال نیز رعایت می شد.[۱]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278764