ماده ۴۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:اعتراض به آراء]] |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۶
ماده ۴۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری:مرجع رسیدگی به درخواست تجدیدنظر از آراء و تصمیمات دادگاه اطفال و نوجوانان، شعبه ای از دادگاه تجدیدنظر استان است که مطابق با شرایط مقرر در این قانون و با ابلاغ رئیس قوه قضائیه تعیین میگردد. مرجع فرجام خواهی از آراء و تصمیمات دادگاه کیفری یک ویژه رسیدگی به جرائم اطفال و نوجوانان، دیوان عالی کشور است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
بر خلاف ملاک و قاعده اصلی در خصوص تعیین مرجع صالح برای رسیدگی به درخواست تجدید نظر که همان «بررسی مجازات جرم» است، در خصوص جرایم ارتکابی توسط اطفال و نوجوانان، قانون گذار ملاک تعیین مرجع صالح برای اعتراض را «دادگاه صادر کننده حکم» قرار دادهاست. بدین شرح که اگر مرجع صادر کننده حکم دادگاه اطفال و نوجوانان باشد، مرجع تجدید نظر شعبه ای از دادگاه تجدیدنظر استان است که با ابلاغ رئیس قوه قضائیه تعیین میگردد. اما مرجع تجدید نظر از آراء دادگاه کیفری یک ویژه رسیدگی به جرائم اطفال و نوجوانان، دیوان عالی کشور است. در این امر تفاوتی در میزان مجازات وجود ندارد. [۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4714452