ماده ۶۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:آیین دادرسی جرایم نیروهای مسلح]] | |||
[[رده:صابطان نظامی و تکالیف آنان]] | |||
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۴
ماده ۶۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری(الحاقي۱۳۹۳/۰۷/۰۸): نقل و انتقال متهمان و محكومان دادسرا و دادگاههاي نظامي به عهده دژبان يگانهاي نيروهاي مسلح ذي ربط است و در صورتي كه يگان مربوط در محل ، دژبان نداشته باشد ، توسط نيروي انتظامي صورت مي گيرد ، مگر اينكه مرجع قضائي دستور خاصي صادر نمايد كه در اين صورت برابر دستور انجام مي شود . در هر صورت هزينه نقل و انتقال به عهده يگان بدرقه كننده است .
نکات توضیحی تفسیری دکترین
با توجه به ماده 605 قانون آیین دادرسی کیفری در جرائم نظامی، اصل بر صلاحیت دخالت ضابط نظامی است و ضابط دادگستری صلاحیتی فرعی و تکمیلی دارد مگر اینکه مرجع قضایی دستورخاصی صادر نماید.[۱]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320248