ماده ۶۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:آیین دادرسی جرایم نیروهای مسلح]] | |||
[[رده:آیین دادرسی جرایم رایانهای]] |
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۰
ماده ۶۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری:(الحاقي 08/07/1393) مقام قضائي مي تواند دستور ارائه داده هاي حفاظت شده مذكور در مواد ( 667 ) ، ( 668 ) و ( 669 ) اين قانون را به اشخاص ياد شده بدهد تا در اختيار ضابطان قرار گيرد . خودداري از اجراي اين دستور و همچنين عدم نگهداري و عدم مواظبت از اين داده ها موجب مجازات مقرر در ماده ( 669 ) اين قانون مي شود
فلسفه و مبانی نظری ماده
این ماده به بررسی یکی از دغدغه های اساسی جوامع امروزی که همان تضمین حقوق شهروندان در مقابل ضابطان دادگستری و مجریان قانون است اشاره دارد.[۱]
انتقادات
باید یادآوری شود گروه خاصی از ضابطان در قانون جرایم رایانه ای برای جمع آوری و توقیف داده ها و سامانه های رایانه ای ومخابراتی مشخص نشده اند که بهتر بود این ضابطان به صورت ویژه احصاء می شدند.[۲]
منابع
- ↑ محمدرضا الهی منش و ابوالفضل سدره نشین. محشای قانون جرایم رایانه ای. چاپ 2. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3231704
- ↑ محمدرضا الهی منش و ابوالفضل سدره نشین. محشای قانون جرایم رایانه ای. چاپ 2. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3231700