ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:دادگاه کیفری یک using HotCat) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
[[رده:رسیدگی در دادگاه کیفری یک]] | [[رده:رسیدگی در دادگاه کیفری یک]] | ||
[[رده:مقدمات رسیدگی]] | [[رده:مقدمات رسیدگی]] | ||
[[رده:دادگاه کیفری یک]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۳۲
ماده ۳۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری: قرار عدم صلاحیت از طرف دادستان و قرارهای مذکور در بند (پ) ماده قبل از طرف دادستان و شاکی یا مدعی خصوصی قابل تجدیدنظر است. در صورت نقض این قرار، پرونده برای طرح مجدد در جلسه مقدماتی و انجام سایر وظایف به دادگاه کیفری یک اعاده می‌شود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مرجع تجدید نظر از قرارهای موضوع این ماده، دیوان عالی کشور است.[۱]
انتقادات
عده ای به این امر که در این ماده از عبارت «قرارهای مذکور در بند پ» استفاده شده در حالی که در این بند صرفاً از قرار موقوفی تعقیب یاد شده‌است، انتقاد کرده‌اند.[۲]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278620
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278624